O libro div?dese en tres partes. Na primeira parte (As intuici?ns) o autor trata as hip?teses m?is relevantes sobre a falsa realidade do mundo perceptible. Os grandes pensadores contemplaron a existencia dun nivel de conciencia que transcende a materia. Atopamos esta idea no "Mito da caverna" de Plat?n, na "Teor?a non materialista" de Berkeley e tam?n en "Psicolox?a da forma" (Gestaltpsychologie). A fonte m?is autorizada reside nos traballos sobre o "subconsciente colectivo" e sobre a "Teor?a da sincronicidade" de Carl Jung.
Na segunda parte (Confirmaci?ns) o autor describe dun xeito elemental pero detallado o cami?o da f?sica cu?ntica, desde o experimento de Thomas Young da barreira con d?as fendas ata os fen?menos da superposici?n de estados e a correlaci?n cu?ntica. A trav?s destas claves privilexiadas ? posible comprender o enredo cu?ntico. Na terceira parte (Perspectivas) o autor describe as teor?as desenvolvidas por David Bohm sobre o "potencial cu?ntico" sobre o "universo impl?cito e o universo expl?cito" e sobre a visi?n hologr?fica do cosmos. Todo expl?case con absoluta sinxeleza, sen o uso de f?rmulas matem?ticas e coa axuda de moitas ilustraci?ns.
A humanidade, dende as s?as orixes, quixo investigar a orixe e a composici?n das cousas, descubrir o seu funcionamento e o seu prop?sito ?ntimo.
O m?todo universalmente utilizado consiste en descompo?er obxectos en partes cada vez m?is pequenas e logo analizalos con todas as t?cnicas posibles, desde a investigaci?n visual ata as reacci?ns qu?micas. Isto a?nda ocorre hoxe. Por exemplo, se un cient?fico quere descubrir a estrutura qu?mica e f?sica dun cubo de granito, dividilo en anacos cada vez m?is pequenos ata dividilo en ?tomos individuais.
Non obstante, se o propio cient?fico quere investigar as part?culas individuais que forman o ?tomo, recibe unha sorpresa incrible. O cubo de granito comp?rtase como o far?a un cubo de xeo. O cient?fico ve a materia que se converte en n?boa, se evapora, desaparece entre os dedos. A materia s?lida conv?rtese en enerx?a que vibra.
As part?culas individuais transf?rmanse en ondas fluctuantes sen ningunha corporeidade s?lida.
A nivel subat?mico, a materia xa non ? materia s?lida, conv?rtese en algo diferente.
As part?culas elementais nos enganan. Parecen manchas s?lidas se algu?n as observa, pero comp?rtanse como ondas vibrantes cando non se observan.
Os ?tomos practicamente s? conte?en baleiro.
Na superficie, cremos que podemos tocar, pesar, manipular e medir a materia. Pero, na s?a composici?n m?is ?ntima, a materia conv?rtese nunha onda de baleiro, enerx?a, informaci?n, onda ou vibraci?n. O que nos parece un material s?lido, na s?a esencia m?is ?ntima, xa non ? un material s?lido.
Neste punto, est? claro que xa non podemos falar dunha ?nica realidade. Dependendo dos niveis de observaci?n, desde o extremadamente pequeno ata o infinitamente grande, hai moitas realidades, todas diferentes pero todas absolutamente certas.